ubolewać nad czymś

См. также в других словарях:

• kiwać — ndk I, kiwaćam, kiwaćasz, kiwaćają, kiwaćaj, kiwaćał, kiwaćany kiwnąć dk Va, kiwaćnę, kiwaćniesz, kiwaćnij, kiwaćnął, kiwaćnęła, kiwaćnęli, kiwaćnięty, kiwaćnąwszy 1. «poruszać czymś na przemian w dwóch przeciwnych kierunkach; kołysać, machać»… …   Słownik języka polskiego

• rozedrzeć — dk XI, rozedrzećdrę, rozedrzećdrzesz, rozedrzećdrzyj, rozdarł, rozdarty, rozdarłszy rozdzierać ndk I, rozedrzećam, rozedrzećasz, rozedrzećają, rozedrzećaj, rozedrzećał, rozedrzećany «drąc rozdzielić coś na dwie lub więcej części, zrobić w czymś… …   Słownik języka polskiego

• przeboleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, przebolećeję, przebolećeje, przebolećlał, przebolećleli {{/stl 8}}{{stl 7}} przezwyciężyć ból po czymś, przetrwać cierpienie, nieszczęście; przestać rozpaczać, ubolewać nad czymś, żałować czegoś, martwić się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• rozdzierać szaty — {{/stl 13}}{{stl 8}}{nad czymś, nad kimś} {{/stl 8}}{{stl 7}} ubolewać, ostentacyjnie żałować czegoś; oburzać się na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prasa rozdziera szaty nad zdziczeniem obyczajów. Nie rozdzierajmy szat nad stanem naszego szkolnictwa,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• płakać — ndk IX, płaczę, płaczesz, płacz, płakaćał 1. «wylewać, ronić łzy» Płakać cicho (po cichu), bezgłośnie, głośno. Płakać rozpaczliwie, żałośnie. Płakać jak dziecko. Płakać rzewnymi łzami. Płakać z bólu. Płakać z radości, ze szczęścia. Płakać z byle… …   Słownik języka polskiego

• szata — ż IV, CMs. szacie; lm D. szat przestarz. dziś podn. «ubranie, ubiór, strój» Szaty weselne, żałobne, zakonne. Szaty królewskie. ∆ Szata roślinna «rośliny występujące na danym obszarze, pokrywające dany obszar» ∆ druk. Szata graficzna,… …   Słownik języka polskiego